dinsdag 6 september 2011

6. De sportschool

Voor velen gevreesd terrein (ik vond er ook nooit wat aan)... de sportschool. Met tientallen mensen tegelijk jezelf in het zweet werken en er dan allesbehalve charmant uitzien. Geen prettig vooruitzicht, dat geef ik toe. Ook ik was zo iemand die de sportschool de ergste plek op aarde vond. Totdat ik vorig jaar in Zweden mij inschreef bij de lokale sportschool 'Gerdahallen' (waarom deze hal naar ene Gerda is vernoemd is mij tot op heden onduidelijk, dus daar kan ik geen helder antwoord op formuleren). Gerdahallen was eigenlijk de plek waar heel studerend Lund te vinden was, dus daar moest ik ook zijn. Ik meldde me aan en ging drie keer per week naar de Zumba-les (daar Zumbapass genoemd, en dat vond ik wel heel schattig). De Zumbajuf werkte erg aanstelijk en was altijd heel positief. Na iedere pass/'dans' werd er voor elkaar en voor de Zumbajuf geklapt (wat ik eerst heel raar vond, maar daarna wel leuk). Daarnaast riep ze voortdurend kreten als strålande (stralend, ja dat zeggen ze daar serieus), jättebra jobbat (supergoed gewerkt) en härlig (heerlijk, wederom, dat zeggen ze daar serieus) door de zaal, wat erg positief werkt.
Goed, dat was Zweden. Terug naar Nederland, alwaar mijn lokale sportschool gevestigd is in een loods aan een haventerrein (dat klinkt nogal dodgy, dat geef ik toe). Gezelligheid is hier ver te zoeken en er is al helemaal niemand die je heel gezellig "strålande" toe roept. Desalniettemin heb ik geen hekel aan deze sportschool. Ik ben namelijk van mening dat het concept 'een hekel hebben aan de sportschool' voornamelijk is opgelegd door bedrijven als TellSell, omdat zij anders hun artikelen aan de straatstenen niet kwijtraken. Anyway. Wat ik heb uitgevonden, is dat je gewoon je iPod of equivalent vol kan zetten met afleveringen van je favoriete serie, en deze kijken tijdens je workout. Gaat goed en is al net zo motiverend als de Zweedse Zumbajuf. Härlig!

maandag 5 september 2011

5. Pride and Prejudice

Onder Jane Austen-fans is daar de eeuwige discussie: welke versie van Pride and Prejudice is beter? Die van 1995 met Colin Firth (en het witte shirt) of die van 2005 met Keira Knightley en Matthew MacFadyen?
Persoonlijk heb ik het meest met de versie uit 2005. De muziek van Dario Marianelli is geweldig en past erg mooi bij de cinematografie. Om het nog maar niet over de kleding te hebben! Oh wat zou ik graag naar een bal gaan in een echte regencyjurk!
Uiteraard hoort bij zo'n mooie jurk een perfecte Mr Darcy! De film heb ik ondertussen zo vaak gekeken (het is mijn go-to film wanneer ik me verveel, een oppeper nodig heb of gewoon zin heb in een mooie film.
De mooiste scene is wel deze (first proposal):

Ik heb de film ondertussen zo vaak gezien dat ik dit hele dialoog mee kan zeggen.  Ja, dat is best obsessief, haha. Het dialoog is zo mooi. "I love you, most ardenly." Het acteerwerk van de hoofdrolspelers is in deze scene erg sterk, wat de scene voor mij extra mooi maakt.
Ja, Pride and Prejudice is echt een fijne film!

Fijne avond nog!

zondag 4 september 2011

4. De nieuwe Ikea-gids

Bij mij is 'ie vorige week op de deurmat gevallen, maar ik had 'm stiekem al eerder op de site gezien: de Ikea-gids van 2012! Het is altijd weer een heuglijk moment wanneer hij uitkomt. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er een kop thee voor zet en er even voor ga zitten om hem cover-to-cover door te bladeren. Ondertussen gaan er uiteraard alweer honderd verbouwingen van mijn huiskamer door mijn hoofd. Ook vult zich in mijn hoofd een soort virtuele Ikea-kar met een enorme lading spullen: dingen die ik nodig heb, maar vooral ook dingen die ik helemaal niet nodig heb! Het liefst spring ik daarna direct in de auto en rijd ik naar het dichtsbijzijnde filiaal (geruststelling: doe ik niet).
Het geniaalste aan Ikea, naast de producten, vind ik toch wel de namen. Mijn bank heet Karlstad, de kast Expedit, mijn tafel Liatorp, het bed Hemnes, kledingkast Pax, bureau Jonas, kast Effectiv, Ljusdal, Lack, Grundtal, Billy (wie heeft deze klassieker niet in zijn huis?), Tindra, Tundra (antiekbeits), Godmorgon, nouja.. ga nog maar even door, maar het staat allemaal ergens in de 40m2 die mijn huis groot/klein is.
Toen ik vorig jaar een reis door Zweden maakte, werd ik dan ook aangenaam verrast wanneer ik een Ikea-naam op een bord zag staan. Zo ben ik in Karlstad geweest en zag ik Klippan op het verkeersbord staan (alleen moest ik daar de andere kant op -- gemiste kans!).

Om dit alles samen te vatten: ik ben fan van de Ikea inbussleutels, ik ben fan van de productnamen, ik ben fan van de kanelbullar, van het zelftap-ijsjesautomaat. Kortom: als er een aa voor Ikeafans bestond, moest ik me daar maar gauw eens aanmelden! Maar tot die tijd zul je me regelmatig spotten bij mijn lokale filiaal ;).
Fijne avond!

zaterdag 3 september 2011

3. Modern Family

Het derde fijne ding op deze blog zal gaan over de Amerikaanse tv-serie 'Modern Family'. Deze serie verdient een plek op deze blog omdat de twee seizoenen (het derde seizoen begint bijna! Hoezee!) me keihard aan het lachen hebben gemaakt.
De serie gaat over drie gezinnen: de senior, Jay, die is getrouwd met een jonge Colombiaanse dame, Gloria. Gloria's zoontje, Manny ('MAAANY!!') is met zijn 9 jaar een hopeloze romanticus. Jay is tevens de vader van Claire en Mitchell die elk hun eigen gezin hebben. Claire is getrouwd met de ietwat onhandige Phil, die eigenlijk zijn highschool jaren nog over wil doen. Samen hebben zij drie kinderen: de populaire, maar niet erg slimme Haley, de hoogbegaafde Alex en de naïeve Luke. Mitchell is samen met zijn partner Cameron, die net iets te veel van showtunes houdt en in zijn vrije tijd een enge clown nadoet. Samen hebben zij een Vietnamese dochter geadopteerd, Lily. Lily's taak is vooral om zich nergens iets van aan te trekken, wat tot hilarische taferelen leidt.
In elke aflevering komen de drie gezinnen aan bod, waarin we kunnen kijken naar het reilen en zeilen van de personages. De grappigste aflevering is de aflevering waarin Gloria Jay wil verrassen met kleine stukjes kaas. Door haar zware Colombiaanse accent komt dit echter niet over en wordt haar man verrast met een doos vol mini-Jezusjes. Ter illustratie kun je het fragment hieronder zien:
De serie heeft me meerdere keren aan het huilen gemaakt van het lachen. Het is dus zeker de moeite waard om een paar afleveringen te gaan kijken.

Fijn weekend!

vrijdag 2 september 2011

2. Thee

Al van jongs af aan drink ik veel thee, maar pas sinds een aantal jaar kan ik echt genieten van een goede theesoort. Thee uit theezakjes drink ik niet heel vaak meer. Mijn zus heeft een baantje in een theewinkeltje in de plaats waar zij woont. Wanneer ik bij haar op bezoek ben, neem ik altijd thee mee. In het theewinkeltje wordt alleen verse, losse thee verkocht. Sinds ik die ben gaan drinken, is mijn liefde voor thee alleen maar toegenomen. Mijn thee-obsessie viert inmiddels hoogtij. Dit betekent dat er in mijn keuken een speciale plank vrijgemaakt moest worden voor... jawel, thee!
Helemaal links zie je het schattige theesetje dat ik uit Noorwegen heb gekocht (maar dat eigenlijk uit China komt). Het handvat moet ik er nog opzetten, maar ik wist niet helemaal hoe, dus ik moet dat nog uitzoeken. Daarnaast staan vijf van mijn favoriete theesoorten in van die doosjes die je vroeger thuis ook had staan. Van links naar rechts: kaneelthee, Earl Grey blå blomst (blauwe bloemen), Ceylon, English Breakfast en jasmijnthee.

Uiteraard hoort bij thee ook een fijne lievelingsbeker. Mijn favoriete exemplaar is een beker van het Finse merk Iittala. Dit is de blauwe versie van de Taika-serie (die met de uiltjes en vosjes).
Er past bijna een halve liter in, dus uitermate geschikt voor een theeliefhebber!

Houden jullie ook zo van thee? En hebben jullie ook een favoriete beker om uit te drinken? Laat het me weten :)

Fijne dag nog!
Liefs :)

donderdag 1 september 2011

1. 365 dingen: het eerste ding

Dit is de eerste blogpost op '365 fijne dingen'. Ik heb deze blog op 1 september 2011 opgericht omdat het me leuk leek om een hele blog te vullen met dingen die fijn zijn. Ik zit vaak op internet en kom daar allerlei dingen tegen die leuk of fijn zijn. Maar ook buiten internet zijn er de nodige dingen. Zo houd ik bijvoorbeeld enorm van zingen (ik zal jullie het leed niet aandoen), fotografie (geslaagde foto's zouden best eens op deze blog kunnen belanden), lezen (ik heb sinds kort een Kindle. Geweldig! Heb op deze manier heel veel boeken bij me), schaatsen (zowel kijken als zelf doen), boerenkool (ik kan niet wachten tot het weer winter is. Boerenkool gaat trouwens erg goed samen met schaatsen) en thee (in mijn keuken is een hele plank speciaal bestemd voor thee). Nou goed.. dit soort dingen dus, maar dan een heel jaar -365 dagen immers- lang.

Ik wou het eerste 'fijne ding' wijden aan iemand die misschien wel mijn favoriete zangeres ooit is, namelijk Florence Welch van Florence + the Machine. Haar CD 'Lungs' heb ik grijs gedraaid (hoewel dat technisch niet mogelijk is op een iPod (was ik even vergeten te noemen, ik houd ook enorm van mijn iPod!). In eerste instantie spraken vooral 'Cosmic Love' en 'Dog Days Are Over' me erg aan. Toen ik verder luisterde, kwam ik erachter dat 'Between Two Lungs' eigenlijk mijn absolute favoriet is. En dan vooral deze versie:
 Het nummer is helemaal geweldig wanneer je het op een hoofdtelefoon luistert. De drums op 2:25, de manier waarop ze zich op 3:02 voorbereidt op de geweldige uithaal op 3:05. Ja, Florence Welch verdient absoluut een plaatsje op deze blog.

Zo, dat was de eerste update. Ik hoop dat jullie dit soort dingen waarderen, en voor tips en suggesties sta ik natuurlijk altijd open!

Fijne dag nog!